جغرافیای بروجرد

 بروجرد در غرب ایران و در منطقه کوهستانی زاگرس قرار دارد. شهرستان بروجرد در شمال شرقی استان لرستان واقع شده و از شمال به شهرستانهای ملایر و نهاوند در استان همدان، از شرق به سربند اراک در استان مرکزی، از جنوب به درود و از غرب به خرم آباد و الشتر در استان لرستان محدود می شود. این منطقه مشتمل بر کوههای مرتفع زاگرس در غرب، دشت سیلاخور در مرکز و پیشکوههای داخلی زاگرس در شرق است. بلندترین نقطه شهرستان بروجرد قله ولاش با ارتفاع 3623 متر در کوه گرین در غرب شهر بروجرد و پست ترین ناحیه در دشت سیلاخور با ارتفاع تقریبی 1500 متر قرار دارد. بروجرد دارای آب و هوای معتدل کوهستانی با تابستانهای معتدل و زمستانهای سرد است که حداکثر دما گاه به 40و حداقل آن به منفی 20 درجه می رسد. میزان بارندگی این شهرستان 480 میلی متر در سال است که در فصول سرما بارش ها بیشتر بصورت برف می باشند. مرکز این شهرستان شهر بروجرد است و اشترینان از دیگر شهرهای آن است اين شهر در ارتفاع 1580 متري از سطح دريا و در 09/33 درجه شمالی و 08/48 درجه شرقی واقع مي باشد.

جمعیت و آمارهای انسانی

 شهرستان بروجرد بر اساس آمارهای سال 1383 جمعیتی بالغ بر 400 هزار نفر دارد که بیش از 30% آن را ساکنین نقاط روستایی تشکیل می دهند. علت کم بودن درصد روستانشینان کوچک شدن بیش از حد مساحت شهرستان در اثر تقسیمات کشوری است بگونه ای که تعادل طبیعی جمعیت شهری و روستایی در بروجرد بر خلاف سایر مناطق استان شده است. همچنین با میانگین 250نفر در هر کیلومتر مربع این شهرستان بالاترین تراکم جمعیتی استان لرستان را دارد و جزو پر تراکم ترین نقاط کشور به حساب می رود.با آنکه مساحت شهرستان بروجرد کمتر از 6% خاک لرستان است جمعیت آن بیش از20% جمعیت کل لرستان را شامل می شود

شهر بروجرد با 254 هزار جمعیت در سال 1383 از نظر رتبه بیست و چهارمین شهر بزرگ ایران است و بعد از خرم آباد دومین شهر بزرگ استان لرستان است. جمعیت این شهر در سال 1365 بالغ بر 186هزار، در سال 1370 حدود 201هزار و در سال 1375 بیش از 217 هزار نفر بوده است.

 تاریخ  بروجرد

 در کتاب وجه تسمیه بروجرد نوشته ع. روحبخشان بیش از 40 مورد وجه تسمیه برای شهر بروجرد ذکر شده است. استاد سعید نفیسی بروجرد را ساخته از دو بخش برو + گرد دانسته است. عده ای نام بروجرد را بر + و + گرد دانسته اند که به معنای شهری است که گرد است و بر و میوه فراوان دارد. امروزه می دانیم که بروجرد از شهرهایی است که پیشینه آن به دوره ساسانیان بر می گردد. ساسانیان و حکومت های پیش از آنان شهرها را بیشتر با پسوند گرد می ساخته اند همانند سوسنگرد، بروگرد و دارابگرد. پسوند گرد در اینجا نه به معنای گردی که تغییر یافته کرد و کرده به مفهوم اثر و ساخته است. مثلا دارابگرد می تواند شهری باشد که به دستور و یا برای بزرگداشت داراب ساخته شده است. دستگرد به مفهوم کرده ی دست و یا دست ساخت است. در روسیه نیز شهر-نامهایی چون لنین گراد به همین ترتیب ساخته شده اند و جرد و گرد در آخر نام بروجرد از این قاعده مستثنی نیست. عده ای نام درست بروجرد را ویرو گرد دانسته اند که به معنای شهر و ساخته ی ویرو است. ویرو از شاهزادگان اشکانی است. کوهی در غرب بروجرد با نام ولاش نیز یاد آور نام شاهان اشکانی است. بروجرد را همچنین پیروزگرد دانسته اند که آن را به فیروز پادشاه ساسانی منتسب می کند

 معتبر ترین قول این است که یزدگرد پادشاه ساسانی پس از شکست از اعراب به منطقه بروجرد گریخت و سپاهیانش در آن محل بر + او + گرد آمدند و به این ترتیب نام این محل بَروگرد شد.

 بُروجرد. از قرن سوم به بعد در کتابهای تاریخی این نام دیده می شود و امروزه نیز این شهر با همین نام شناخته می شود. در برخی کتابها حرف ب را مفتوح نوشته اند: بَروجرد. برخی نویسندگان فلوجرد و فلوگرد( با کسره ف ) را به کار برده اند و امروزه نیز فلوجرد بصورت محدود در بین ساکنان حاشیه خلیج فارس و بویژه در کویت به کار گرفته می شود . در برخی کتابهای تاریخی بعد از اسلام از شهری با نام بَرجود یاد شده که با توجه به حوادث و نشانی ها، معلوم می شود که مراد نویسنده همان بروجرد است و نه جایی دیگر. هر چند که گویا شهر دیگری نیز با نام برجود وجود داشته است. ولوگرد،ولوکرد، اردکرد ، بَردجرد و یزدگرد از دیگر نامهای بروجردند که کم و بیش در منابع تاریخی از آنها یاد شده است.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: